Hikayelere, seslere ve geceye dair.
Sabahı karşıladık, yüzünde bir belirsizlik. Martı seslerine karışan zamandan eksilmiş bir adım ve bir adım daha. Bilmiyorum. Bildiklerimi unutuyorum. Hatırladığım, Toprağa uzandık, karınca yuvalarını takip ettik, bulutlardan isimsiz ve biçimsiz … Okumaya devam et “Martı Seslerine Karışan İlk Tanışma”
Hepimizin bir hikayesi var. Bazılarımızın hikayesi kısa, sabah başlıyor ve gün kararınca bitiyor. Bazılarımızın hikayesi kaderci, Sabahları kazan dairesine atılmaya hazır odun parçaları gibi, bekliyor. Beklerken gökyüzü uzak kalıyor, hayallerin … Okumaya devam et “Beklemek”
Çekip gitmek de eksilmektir dedim. Ve ekledim; Bu dünyayı tükürmekten sıkıldım. Gece uzak, yatağımda kıvrılmak ve avuçlarında uyumak istiyorum. Kalbim ağrıdı. Gecem. Telaşım. Sabaha karşım. Uyku tozum. Hepsi art arda.
Yalnızdım. Yarım ay tepemden öylece bakıyordu. Bir şeyleri uzun uzun anlatmanın ve dinlemenin eşiğinden çıkıp geldim, soluk soluğa. Bazen, gerçekten ama gerçekten ama gerçekten hayatımı bir kutunun içine koyup rafa … Okumaya devam et “Kasım Sanrıları”
Gece. Karanlığa ve boşluğa şarkılar söylüyoruz. Bir sandalye çek ve otur mumlar var mumları yak! Anlatacaklarım uzun, uzundur yollar ve… Bakteriyiz diyor yanımda oturan kadın, Hüzünlü bakterileriz en kötüsü dediğimiz … Okumaya devam et “Gece, Kadın ve Bakteriler”
Her birimiz dört yapraklı yonca arıyoruz; şanssızlığımızı kırmak, sabah 5 dakika daha uyumak için. Seri üretim hatalarıyız: Başkalarının hataları, bir başkasının inançlarıyız. Söz gelimi, saat on iki ile bir arasını sevişmek … Okumaya devam et “Zaman ve Şans”
Bazen içimdeki yalnızlığı asıyorum. Bir takım adam ve kadınlar gülüyor. İçimde gülen suratlar var. İçimde böcekler. İçim içime sığmıyor, içimi duvara çarpıyorum. İçimde bir yerler çürük, içimde bir yerler var, içimde … Okumaya devam et “Öteki”
Güzel zamanlardı, insanlar içimden geçiyordu. O kadar saydam ve hatta siliktim ki benliğim fark edilmiyordu. Güzel zamanlardı, gökyüzü alabildiğine mavi ve bulutlardan hayvanlar çiziyordum. Sonraları ne oldu bilmiyorum, biri geldi, bir şeyler … Okumaya devam et “Kollarından Gölgeleri Olan Kadınlar”
Yaşam, tünellerden oluşan bir yol ve bazı tüneller sizi uzun, karanlık bir yolculuğa götürüyor. Bu süreçte insanlar ve geri kalan her şey karaltıya dönüşüyor. Bir çocuk kadar savunmasız kalıyorsunuz; geceleri … Okumaya devam et “Yaşamın Tünelleri: Karanlıktan Çıkış”
Kaç gün dönümünden geçtiyse köhne bedenim, her birinin bileti yırtık cebimde duruyor. Geçtiğim yolları ve kadınları da unutmuyorum. Çünkü bir gün renklerim solmaya başladığında anılarımdan kalan boyalardan çalacağım. Başka bir … Okumaya devam et “Bir Tozun Güncesi”
Kainattan payıma ne düşüyorsa yarısı benim yarısı martıların, gün batımına uçan, gün batımından dönen martıların, biraz da balıkların. Böylece yaşıyoruz biraz su, biraz hava, biraz gökyüzü, birazda bulutla. Haydarpaşa’nın saçı … Okumaya devam et “Arafta”
Hayatlarımız toz tanesi gibi Ne zaman fırtına çıksa savrulur. Hafif bir esintide dahi kelebek etkisinde olur. Bir bilinç olarak toz tanesi kadar savunmasız Bir o kadar da avareyiz bu alemde. … Okumaya devam et “Savrulan Bir Toz Tanesinin Konuşmaları”
