Yalnızdım. Yarım ay tepemden öylece bakıyordu. Bir şeyleri uzun uzun anlatmanın ve dinlemenin eşiğinden çıkıp geldim, soluk soluğa. Bazen, gerçekten ama gerçekten ama gerçekten hayatımı bir kutunun içine koyup rafa … Okumaya devam et “Kasım Sanrıları”
