Fırtınalı Gece ve Kırmızı Dudaklı Bir Peri

Soğuk olan hava değil, insanlar soğuk, hayat çok soğuk. Keşke bu kadar soğuk olmasaydı da dünya, sen de bu kadar üşümeseydin…
Yüzünü izliyorum.
Hayat yüzünde yaşıyor.
Yorgunsun, bunu da biliyorum.
Yıllar önce dileğim, bizi, insanların ve gökyüzünün unutmasıydı.
İşbu, her ikisi de hatırlıyor ve bizi hâlâ kışkırtıyor.
Sanırım onlar da göğsümüzün üzerindeki pencereleri bilmiyor.
Bilmesinler.
Ben yüzünü boşluklara çizdiğimden ve saçlarının parmaklarımın arasından kayıp gidişini izlediğimden bu yana, varım.
Bu gece fırtına var.
Yaşamın canlı olduğu ve nefes aldığı bu gecenin
Ve pencerelerde yarattığı uğultunun içinde olmayı seviyorum.
Seni düşleyerek.