Kaybetmeye Giriş: 101

Kalbini değil.
Önce gözlerini kaybedersiniz.
Karanlığı ikiye bölen
Parıltıyı… Işığı…
Onlar, hayatınıza tutulmuş bir çift fenerdir.
Karanlıkta yol göstericidir.
Pusuladır.
Kalp yalancıdır, dil düzenbazdır.
Onlara güvenemezsiniz.
Her biri başka telde başka lafta konuşur, konuşturur.
Birini kaybettiğinizi anlamanın tek yolu gözlerine bakmaktır.
Bakarsınız… ─Hala orada mıyım?
Gördünüz mü?
Bu nedenle
İlk kaybınızı yaşamınız boyunca hiç unutmazsınız.
Bu öylesine bir kaybediş değildir.
Hayatınız boyunca olacak tüm kayıplarınızın atasıdır.
Hüznü, kederi, dertlendirmesi de kendine has olacaktır.
Sonra iflah olmayacaksınız.
Çünkü iflahınız yünden yapılmış bir kazak gibi sökülecek.
Sürekli kaybedeceksiniz.
Bir kaybın yedisi çıkmadan, bir diğerinin yasını tutarken bulacaksınız kendinizi.
Sonrası da gerisin geri bir savruluşun öyküsü olacak.
Domino taşı gibi.
Bitmeyen bir yıkım.
Bir enkaz.
Bir tozun güncesi.