Zamanın Ninnisi: Sessizlik

Duvara asılı kalmış bir saat, sessiz sakin cinnetini geçiriyor.
Yıllar boyu yerinden oynatılmayan bir takvim koçanının rutubet kokan tozlu isyanları ansızın 
gözlerimin önünde beliriyor.
Bu dünyada zaman, sessizliği büyütüyor.
Parmak uçlarımdan her hücreme yayılan
serseri titreyişler, başıboş ve biçimsiz ağlama isteği,
omuzlarımın üzerindeki ağırlığa verdiğim cılız tepkiler…
Gözlerimi sabitlediğim boşlukta birleşiyorlar.
Bir şeyi, bir yeri, bir durumu bekleyip duruyorum.
Hiç bir şey olmuyor.